-
1 obręb
m (G obrębu) 1. (obszar) poza obrębem miasta outside the city limits- nie wolno palić w obrębie zakładu smoking is forbidden on the factory grounds- w obrębie jamy ustnej/miednicy within the mouth/pelvis- konflikty w obrębie naszej społeczności conflicts within our community2. (dziedzina) range, sphere- to się nie mieści w obrębie moich zainteresowań that’s not one of my fields of interest- być poza obrębem podejrzeń to be beyond suspicion- pisze o sprawach będących poza obrębem potocznego doświadczenia he writes about matters outside the range of common experience3. (zakładka) hem- obręb (u) płaszcza/spódnicy the hem of a coat/skirt* * *(obszar: miasta, fabryki) grounds (pl), limits (pl), (zakres: zainteresowań) range, sphere; (granica: społeczeństwa) limits; ( brzeg tkaniny) hem* * *mi1. (= teren) premises, area; w obrębie zakładu/szkoły on the company/school premises.2. (= granica) limit; w obrębie czegoś within the limits l. compass of sth; w obrębie miasta within the city limits.3. (= zakres, zasięg) extent, reach, compass; wyrzucić kogoś poza obręb l. nawias społeczeństwa ostracize sb, exclude sb.4. (= lamówka, obszycie) hem.5. przen. (= dziedzina, sfera) sphere, area; to jest w obrębie moich zainteresowań it is an area of interest to me.6. leśn. compartment; obręb leśny forest district.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obręb
-
2 obręb
сущ.• диапазон• область• округ* * *1) (granica) граница, предел2) przen. obręb круг, сфера3) obręb (brzeg tkaniny) рубецcięcie, odcięcie, przecięcie, rozcięcie обрубtechn. konstrukcja wieńcowa, zrąb техн. обруб* * *♂, Р. \obrębu 1. предел, граница ž;w \obrębie miasta в пределах (в черте) города;
2. перен. сфера ž, круг;być poza \obrębem podejrzeń быть вне подозрений;
3. (brzeg tkaniny) рубец (подшитый край)+1. teren, granica 2. sfera, krąg, ramy
* * *м, Р obrębu1) преде́л, грани́ца żw obrębie miasta — в преде́лах (в черте́) го́рода
2) перен. сфе́ра ż, кругbyć poza obrębem podejrzeń — быть вне подозре́ний
3) ( brzeg tkaniny) рубе́ц ( подшитый край)Syn: -
3 innerorts
-
4 zabudowa|nie
Ⅰ sv ⇒ zabudować Ⅱ zabudowania plt buildings pl- wysypiska śmieci nie można umieścić w obrębie zabudowań miasta a rubbish dump cannot be built within the confines of the cityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabudowa|nie
-
5 obręb
См. также в других словарях:
obręb — m IV, D. u, Ms. obrębie zwykle blm 1. «obszar ograniczony czymś; teren, zasięg» Stanąć poza obrębem światła. Zakaz wyjazdu poza obręb miasta. Nie wolno palić w obrębie zakładu. Zakaz używania sygnałów akustycznych w obrębie miasta. przen. «zakres … Słownik języka polskiego
miasto — n III, Ms. mieście; lm D. miast 1. «duży obszar intensywnie i planowo zabudowany, podlegający odrębnej administracji, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze» Miasto stołeczne, prowincjonalne. Miasto fabryczne, handlowe, portowe … Słownik języka polskiego
jurydyka — ż III, CMs. jurydykayce; lm D. jurydykayk hist. «nieruchomość, dzielnica w obrębie miasta wyjęte spod władzy miejskiej i sądownictwa miejskiego, rządzące się własnymi prawami i o odrębnej organizacji rzemiosła; w Polsce zakładane w XVII w.»… … Słownik języka polskiego
zabudowanie — n I 1. rzecz. od zabudować. 2. lm D. zabudowanieań zwykle w lm «zespół budynków mających zwykle wspólne przeznaczenie, np. w obrębie gospodarstwa wiejskiego, zakładu przemysłowego» Zabudowania gospodarskie. Zabudowania fabryczne, szpitalne. Coś… … Słownik języka polskiego
obręb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż Ia, D. u, Mc. obrębbie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar wewnętrzny czegoś, teren o wyraźnie zaznaczonych granicach; także: granica, zasięg : {{/stl 7}}{{stl 10}}W… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
staromiejski — staromiejskiscy «odnoszący się do starego miasta jako dzielnicy, znajdujący się, położony w obrębie starego miasta; właściwy staremu miastu» Rynek, ratusz staromiejski. Kamieniczki staromiejskie … Słownik języka polskiego
wjechać — dk, wjadę, wjedziesz, wjedź, wjechaćał wjeżdżać ndk I, wjechaćam, wjechaćasz, wjechaćają, wjechaćaj, wjechaćał 1. «jadąc znaleźć się gdzieś, w obrębie czegoś, dostać się dokądś, do środka, do wnętrza czegoś, na teren czegoś» Wjechać gdzieś… … Słownik języka polskiego
śródmieście — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. śródmieścieści || śródmieścieeść {{/stl 8}}{{stl 7}} część miasta (zwykle środkowa), która kształtuje jego wizerunek, jest jego wizytówką; dzielnica odznaczająca się największą koncentracją instytucji… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
sezon — m IV, D. u, Ms. sezonnie; lm M. y 1. «pora roku» Sezon letni. Sezon jesienno zimowy. 2. «okres, w ciągu którego urzeczywistnia się jakaś działalność; dogodny, odpowiedni do czegoś okres w obrębie roku» Sezon koncertowy, operowy, teatralny. Sezon… … Słownik języka polskiego
staromiejski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, staromiejskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się, właściwy, znajdujący się w obrębie najstarszej dzielnicy miasta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Staromiejska, brukowana, wąska uliczka. Urok staromiejskich kamienic i ich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień